Nkosi

‘’IK MOEST KIEZEN: 6 PLANKEN OF YES WE CAN CLINICS’’

Door mijn houding kwam ik in de problemen op school. Ik dronk veel. Ik blowde veel. Terwijl ik pas een jaar of 13 of 14 was. Meerdere keren werd ik geschorst en kwam ik in aanraking met de politie. Op een bepaald punt heeft mijn docent zelfs aangifte tegen mij gedaan wegens bedreiging. Een bekende destijds waarschuwde mij: ''Nkosi, als je zo doorgaat eindig je tussen 4 muren of 6 planken.'' Dit heeft mijn ogen geopend. Samen met mijn therapeute hebben we gekeken naar de mogelijkheden.

Ik had hulp nodig, alleen dit zag ik zelf niet. Mijn laatste optie zou Yes We Can Clinics zijn. Als ik daar niet zou slagen, restte mij niets anders dan een uithuisplaatsing of een gesloten instelling. Prima, dacht ik, 10 weken sociaal wenselijk doen en weer weg. Toen ik in de kliniek al die blije gezichten van mede-fellows zag, dacht ik alleen maar: wat een bullshit, wat een poppenkast.

Toen ik 3 dagen in de kliniek zat, vertelde een coach zijn levensverhaal en daarbij zette hij een nummer op van Alain Clark: Father & Friend. Dit is mijn breekpunt geweest. Ik barstte in tranen uit. Mischien moet ik hier mijn masker afzetten, dacht ik. Andere fellows vertelden mij ook: ''Je hebt nu 10 weken de kans om je leven te verbeteren. Grijp die kans!'' Er waren hier zoveel menen om mij heen die mij begrepen en ik voelde het: Ik ben niet alleen.

‘’WAT IK GELEERD HEB PAS IK DAGELIJKS TOE’’

Inmiddels is het bijna 4 jaar geleden en heb ik mijn leven aardig op de rit. Ik heb een vriendin en de band met mijn moeder is geweldig: ik deel alles met haar. Daarnaast sport ik fanatiek en voel ik hier veel motivatie voor. Ik ben pas 18 jaar oud, dus ik heb mijn hele leven nog voor me. Wat ik geleerd heb in de kliniek pas ik nog dagelijks toe. Het zorgt voor structuur en geeft mij een goed gevoel. Ik heb superhard aan mezelf gewerkt en doe dat nog iedere dag. Ik ben nu in een rustige 'state of mind' en dat wil ik voor altijd zo houden.