“Bij iedere fellow herken je wel iets van jezelf.”

Een sterke moeder-dochterband die op de proef werd gesteld door verslaving en gedragsproblemen, maar dankzij Yes We Can Clinics sterker is dan ooit. Oud-fellow Shaimaa en haar moeder Miriam vertellen hoe Yes We Can hun leven voorgoed veranderde.

Even thuiskomen om te douchen en dan weer weg. Het was voor moeder Miriam in de maanden voor Yes We Can een van de zeldzame momenten dat ze haar dochter thuis zag. “Ik was op straat of met vrienden aan het chillen of feesten. Als ik een relatie had, dan was ik daar 24/7. Ik was eigenlijk overal behalve thuis,” verteld oud-fellow Shaimaa. Ze woont samen met haar moeder, broertje en zusje. Haar vader overleed in 2013.

Achteraf gezien zorgde het overlijden van haar vader ervoor dat haar gedrag een omslag maakte. Niet alleen werd ze agressiever en maakte ze vaak ruzie, zowel thuis met haar familie als op straat, ook drugs speelde een steeds grotere rol in haar leven. “Ik was tien maanden gestopt met blowen, maar bleef drinken en uitgaan. Uiteindelijk begon ik weer en ging het in een razend tempo bergafwaarts. Ik trok het niet meer en zei tegen mijn moeder: ‘eigenlijk moet ik gewoon even weg en aan mezelf werken. Toen heb ik mezelf bij Yes We Can aangemeld.”

Van voorbeeldig naar agressief

Moeder Miriam herinnert zich het moment dat Shaimaa zich aanmeldde nog goed. “We hadden jaren eerder de documentaire over Yes We Can Clinics gezien. Toen Shaimaa vertelde dat zij zich had aangemeld, was ik erg blij. Vooral omdat het uit haarzelf kwam. Na het overlijden van haar vader heb ik haar vaak gedwongen om hulp te zoeken, vooral voor rouwverwerking. Maar ze ging bij eerdere hulpverlening met haar armen over elkaar zitten en wachtte tot het uur voorbij was. Ze wilde gewoon niet praten.”

Shaimaa voegt toe: “Ik zat helemaal met mezelf in de knoop. Niet alleen vond ik het confronterend dat mijn vader niet meer thuis was, ik ontdekte op mijn vijftiende ook dat ik op vrouwen viel. Dat vond ik lastig om te accepteren en ik wist eigenlijk ook niet hoe ik met die emoties om moest gaan.” De veranderingen in het leven van Shaimaa zorgde ervoor dat haar gedrag drastisch veranderde. “Shaimaa was altijd een voorbeeldig kind, maar werd ineens heel agressief. Ze deed dingen die je helemaal niet van haar zou verwachten. Dan kwam ze thuis met open knokkels omdat ze gevochten had of flipte ze om kleine dingen tegen haar broertje of zusje. Ze verhief vaak haar stem of werd heel snel boos,” vertelt Miriam.

Terug naar de kern

In de eerste vijf weken van haar behandeling hebben Shaimaa en Miriam geen contact. Een heftige periode voor moeder en dochter, die een sterke band hebben waarin aanhankelijkheid een grote rol speelt. In de kliniek en in het ouderprogramma komt codependency tijdens hun behandeling dan ook regelmatig terug. “Als het slecht met Shaimaa ging, voelde ik me nog slechter. Ik liep constant op eieren om te voorkomen dat ze depressief raakte of wegliep van huis. Onze band was altijd heel sterk, maar er was een afstand ontstaan,” geeft Miriam toe.

Verbindingsdag, het moment waarop de fellows en hun families halverwege de behandeling weer herenigd worden, bracht hen weer terug bij elkaar. “We hebben voor ons leven gehuild en waren allebei heel open en eerlijk naar elkaar. Het was goed dat we vijf weken van elkaar gescheiden waren, want nu konden we écht even nadenken over wat er allemaal gebeurd is. Normaal kan je na vijf minuten sorry zeggen, maar na vijf weken nadenken verlang je er echt naar om vanuit je hart over je emoties te kunnen praten,” zegt Shaimaa.

Blijvende verandering

Ook Miriam ging hard aan de slag om te veranderen in het ouderprogramma, dat ze parallel tijdens de behandeling van Shaimaa volgde. “Ik heb hier geleerd grenzen te stellen en verslaving beter te begrijpen. Eerst dacht ik: ‘Waarom stop je niet gewoon?’ en dacht ik heel zwart-wit. Nu weet ik dat verslaving echt een ziekte is. Op het begin vond ik het heel lastig, want ik ben iemand die heel erg op zichzelf is en niet zo’n prater. Maar achteraf heb ik nog steeds zoveel profijt van alles wat ik in het ouderprogramma heb geleerd.”

Nog dagelijks merken zowel Shaimaa als haar moeder de impact van de behandeling bij Yes We Can Clinics. “Voorheen liep Shaimaa weg als iets haar niet zinde en bleef ze dagen weg. Nu praten we dingen écht uit en communiceren we veel beter. Shaimaa is volwassen geworden en heeft nu zelfs een vaste baan waarin ze in een jaar tijd is doorgegroeid naar manager.” Ook Shaimaa merkt deze positieve verandering: “Ik kwam eerst mijn bed niet uit, had schijt aan school en werk. Nu sta ik om half zes op om te werken, zelfs als ik ziek ben. Ook ga ik binnenkort twee weken alleen op fitnessreis naar Thailand, iets wat ik ook heb gekregen door herstel. Dat had ik voor mijn behandeling bij Yes We Can nooit gedaan.”

Dromen voor de toekomst

Shaimaa heeft nu maar één doel: terugkeren bij Yes We Can Clinics als Jongerencoach of Counselor. “Ik ben enorm dankbaar voor de kans die ik bij Yes We Can heb gekregen. Hier heb ik zoveel over mezelf en mijn omgeving geleerd. Het is een keiharde werkelijkheid waarin je tien weken doorbrengt met jongeren die allemaal spiegeltjes zijn. Bij iedere fellow herken je wel iets van jezelf, dus je wordt van alle kanten continu geconfronteerd met je eigen gedrag. Je bent 24/7 bezig met dingen verwerken en dat is wat ik wel echt nodig heb gehad.”